ما نیازمند نوعی همزیستی جهانی با حفظ کرامت جامعه ایران هستیم و این امر دست یافتنی است. این واقعیت را باید پذیرفت که عزت و کرامت انسانی در فقر و تهیدستی نیست. افتخار یک کشور به انزوا و شریک نبودن در معادلات جهانی نیست. تلاش کنیم سال ۱۴۰۲ ، سال حل شدن مسئله ها باشد و نه انبوه تر شده آن ها .