جنبه های خاصی از عملکرد بایدن نگران کننده است و بیش از چند ناظر را وادار به مقایسه های ناخوشایند وی با سلفش کرده است. به طور مثال، مذاکرات با ایران به خاطر ترکیبی از سوءظن متقابل، خشونت ایران و ترسویی دولت بایدن به نتیجه ای نرسیده است.اکنون پیش بینی می شود که هیچ توافق جدیدی به دست نخواهد آمد. در واقع، به نظر می رسد بایدن به سمت نسخه خودش از ” فشار حداکثری” حرکت می کند، استراتژی ای که بارها و بارها امتحان شده و هرگز جواب نداده است.