گروه: * / وبگردی
تاریخ: 10:33 :: 2019/07/01
نمی‌خواهم سلبریتی مداحان باشم

امیر عباسی، مداح اهل‌بیت (ع) که از روزهای نخست وقوع سیل در کنار مردم بوده، می‌گوید: هر کاری می‌کنیم، ضدانقلاب، بهانه‌ می‌گیرد. اگر کمک کنیم، می‌گویند چرا کمک کردید. اگر نرویم می‌گویند، این‌ها مفت‌خورند. اگر با لباس بسیج برویم ایراد دیگری می‌گیرند.

امیر عباسی در اول اسفند سال ۵۹ در محله آزادی به دنیا آمد و از همان دوران کودکی با وجود لکنت زبان، آرزوی نوحه‌خوانی برای امام حسین علیه‌السلام را داشت که به گفته خودش با رونویسی اشعار و روضه‌های حاج منصور ارضی این کار را آغاز کرد و هرچه جلوتر رفت، توانست در عرصه مدیحه‌سرایی برای امام حسین(ع ) پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای داشته باشد و بدون توجه به لکنت‌زبانش یک مداح مشهور در این عرصه شود. البته امیر عباسی تنها در مداحی خلاصه نمی‌شود و او یک مداح انقلابی است و این صفت انقلابی باعث شده، او در تمامی عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی، فرد همیشه پای کاری باشد، اگر روزی آمر به معروفی ضربه‌ای بخورد امیر عباسی در حمایتش بلند می‌شود و اگر هم زلزله کرمانشاه یا سیل گلستان و لرستان باشد، او در قالب گروه‌های جهادی در حال خدمت‌رسانی و بیل زدن برای نجات خانه‌های مردم است یا از ظرفیت خود هم برای جمع‌آوری کمک‌های مردمی استفاده می‌کند.

او نشان داده است که مداحی صرفاً اشک گرفتن از مستمع نیست بلکه هدف مداحی انتقال شعور و معارف اهل‌بیت(ع) به مستمع است و این هم تنها در مجلس عزاداری خلاصه نمی‌شود بلکه با فعالیت‌های مختلف اجتماعی، می‌توان درس زندگی را براساس فرمایش‌های مقام معظم رهبری به مردم منتقل کرد. این مداح اهل‌بیت(ع) را به خبرگزاری فارس دعوت کردیم تا بیش از پیش، از نقش مداحان در پرچم‌داری فعالیت‌های خیرخواهانه و اجتماعی در کشور با وی صحبت کنیم. حاصل این جلسه، گفت‌وگوی زیر است که در ادامه می‌خوانید:

 

شما در کدام مناطق سیل‌زده و به چه منظوری حضور پیدا کردید؟

ما در قالب یک گروه جهادی متشکل از چهار هیأت کشور در شهرستان آق‌قلا، از نخستین روزهای وقوع سیل در منطقه حاضر شدیم البته باید بگویم فعالیت‌ها و برنامه‌های خود را در این منطقه ادامه خواهیم داد تا بتوانیم به اهداف مدنظر دست پیدا کنیم. همچنین در شهرستان پلدختر استان لرستان نیز فقط جهت عرض خداقوت حضور پیدا کردیم و عمده فعالیت‌ها و خدمت‌رسانی‌های ما در آق‌قلا متمرکز بود. چند روزی هم در استان خوزستان پیش از ماه رمضان حضور پیدا کردم.

گروه جهادی شما متشکل از کدام هیأت‌ها بود و افراد حاضر در آن، از پامنبری‌های چه هیأت‌هایی بودند؟

حضور ما در قالب گروه جهادی متشکل از ۴ هیأت مذهبی شامل هیأت یامهدی(عج) واوان اسلامشهر، هیأت ثارالله زنجان حاج مهدی رسولی و هیأت فاطمیون بابل و بنده نیز به نیابت از هیأت شهدای گمنام تهران و نورالرضا حضور پیدا کرده بودم.

حرکت مداحان در هر مسیری، مستمعین را همراه می‌کند

در اسم بردن از این هیأت‌ها، به مداحان شاخص هر هیأت اشاره کردید، آیا مداحان پرچمدار این فعالیت‌ها و خدمت‌رسانی‌ها بودند؟

حرکت و نفس مداح جریان مستمعین را هدایت می‌کند به عنوان مثال اگر من نوحه‌خوان، اهل کار جهادی باشم قطعاً مستمعین نیز خود به خود به این سمت سوق پیدا می‌کنند، هر مداحی امروز در مجامع مختلف، دارای پامنبری‌ها و طرفدارانی هستند که اگر به سمت کاری حرکت کنند، آن طرفداران و پامنبری‌ها نیز به همان سمت حرکت خواهند کرد.

 

مداحان با دین مردم، گره خورده‌اند

این نکته را می‌پذیرید که مداحان هم در جامعه محبوب هستند و آنها هم مانند دیگر اقشار پرطرفدار اگر در موضوعی اعلام نظر کنند و درخواستی را ارائه دهند، طرفداران آن‌ها حرکت می‌کنند؟

قطعاً به همین صورت است، مراسم‌های مختلف مذهبی کشور، امروز با خیل عظیمی از مردم و پامنبری‌ها برگزار می‌شود که می‌توان گفت، بخش زیادی از آن‌ها به واسطه حضور مداحان است که نقش آنان نسبت به بازیگران و هنرمندان بسیار مهم‌تر و تأثیرگذارتر است زیرا مداحان با دین مردم، گره خورده‌اند اما یک بازیگر، بازی خود را در یک فیلم و سریال ارائه می‌کند که گاهی جایگاه غیر اعتقادی نیز ممکن است داشته باشد. مداح سختی کارش در این است که کاری اعتقادی انجام می‌دهد و امیدوارم همه مداحان بتوانند در این مسیر پر خطر عاقبت بخیر شوند.

به‌دنبال شهرت و سلبریتی شدن نیستم

امیرعباسی مداحی، را از هیأت‌های دانشجویی آغاز کرد، به نظرتان امروز یک سلبریتی برای این قشر شده‌اید و توان جذب و همراهی آنان را در برنامه‌های مختلف دارید؟

به‌دنبال شهرت و سلبریتی شدن نیستم و تمرکزی در این زمینه ندارم زیرا متصورم، ممکن است از کار اصلی، انسان را بازدارد. من خودم را خادم آستان امام حسین(ع) می‌دانم و افرادی که من را می‌شناسند می‌دانند با شخصیت گذشته‌ام هیچ فرقی نکرده‌ام. من شب و روز وقت می‌گذارم تا بتوانم نوجوانان و جوانانی که تازه در این عرصه وارد شده‌اند را به راهی که احساس می‌کنم صحیح‌تر است سوق دهم. بنا دارم تلاش خود را در این زمینه داشته باشم و ان شاء الله ادامه مسیر نیز همان‌گونه رقم بخورد که امام حسین(ع) می‌خواهد.

 

مداح انقلابی گوش به فرمان رهبری است

به عنوان یک مداح انقلابی که در اشعار و نوحه‌های خود از انقلاب و مقام معظم رهبری سخن به میان می‌آورید، به نظرتان مداح طراز انقلاب باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟

مداح انقلابی، فردی است که گوشش به بیانات مقام معظم رهبری باشد، امروز ایشان روی خانواده اگر تأکید دارند، مداح باید به سمت ترویج سبک زندگی اسلامی قدم بردارد، لذا راه مداح انقلابی بر این اساس واضح است.

مداحان و رسانه‌ها باید با یکدیگر ید واحد شوند

در همین موضوع سبک زندگی که اشاره داشتید، به طور خاص، وارد بحث امور خیر و خدمات اجتماعی شویم، در این زمینه‌ها، مداحان چه ظرفیت‌هایی دارند و چه مسیرها و درهای بسته‌ای را می‌توانند باز کنند؟

مداحان به عنوان یک عنصر، به‌تنهایی نمی‌توانند در این زمینه‌ها قدم برداند، مداح می‌تواند یک پرچمی را بلند کند اما برای آن‌که صدای بلند کردن این پرچم را تمام کشور بشنوند باید رسانه‌ها پای کار بیایند. امروز دنیای رسانه‌هاست، اگر مداح کار خود را انجام دهد و رسانه‌ها نیز وظایف خود را به درستی انجام دهند، قادر خواهیم بود در عرصه‌های مختلف اثرگذاری کنیم.

مداحان و رسانه‌ها باید با یکدیگر ید واحد در عرصه جهاد فرهنگی و تبلیغی شوند.

کمک‌رسانی‌های مداحان و روحانیون به سیل‌زدگان شوآف بود؟

در زمانی که افرادی در حال خدمت‌رسانی به مردم سیل زده بودند، بسیاری مطرح کردند که این اقدامات تنها شوآف و جلوی دوربینی است، آیا این روند در جامعه مداح و روحانی وجود داشت؟

هر کاری در کشور صورت گیرد ضدانقلاب یک بهانه‌ای می‌گیرد، اگر کمک کنیم، ضد انقلاب می‌گوید چرا کمک کردید، اگر نرویم می‌گویند این‌ها مفت‌خور هستند، مفت می‌گیرند و می‌خوابند، یا اگر با لباس بسیج برویم یک ایرادی می‌گیرند، نباید برای حرف‌های این قشر زیاد اهمیتی قائل بود. معتقدم همین که در این برهه مردم آن مناطق را تنها نگذاشتیم و آنچه در توان بود را انجام دادیم، وجدانمان راحت است.

بودجه و پول کلان که در اختیار مداحان و روحانیون قرار ندارد که بتوانند تمام مشکلات را برطرف کنند، حتی ما برای حضور در این مناطق تمام هزینه‌ها را خودمان متقبل شدیم و با وسیله شخصی حضور پیدا کردیم. این توان ما بود که کمک و دلداری دادیم و در حد توان نیز کمک‌های مردمی را جمع‌آوری کردیم اما باید بگویم دولت آن کاری را که باید برای مردم این مناطق انجام می‌داد را نکرد و این حرف نیز در تاریخ ثبت خواهد شد و بعدها نشان خواهد داد که این دولت آنچنان که باید کار نکرد.

از مردم آن مناطق اگر سؤال شود، خواهند گفت که تنها بسیجیان، روحانیون، پاسداران و … بودند که به ما کمک‌رسانی کردند و رضایتی از دولت ندارد، اینکه آمار دهند این کارها را کردیم اهمیتی ندارد، میزان رضایت مردم مهم است. نمی‌خواهم بگویم دولت هیچ کاری نکرده است بلکه آن کاری که باید را نکرده است.

چه میزان اعتقاد دارید همانند دوران دفاع مقدس، شعر و نوحه‌ای که مداح می‌خواند در جامعه حرکت آفرین و شور آفرین است و می‌تواند مثل آن دوران به طور مثال لشگری را بسیج کند؟

معتقدم تأثیرگذاری یک نوحه به اخلاص شاعر و مداح و همچنین به شرایط اجتماعی و حمایت رسانه‌ها بستگی دارد. اگر آقای آهنگر در آن برهه توسط رسانه‌های آن زمان که فرضاً ابزارشان یک کاست بود، مورد حمایت قرار نمی‌گرفت شاید همان نوحه «ای لشگر صاحب الزمان آماده باش، آماده باش» تنها در همان گردان باقی می‌ماند و اثرگذاری نداشت لذا معتقدم هنوزم این حماسه‌ها، برای جامعه کارساز است و هنوز حماسه‌های بسیاری در این جامعه و کشور مانده است که باید رقم بخورد.

فعالیتی از نهادهای بالادستی حوزه مداحی ندیدم

آیا فعالیت‌های خیرخواهانه و کمک‌رسانی‌های شما از سوی نهادها و تشکل‌های مداحی کشور نیز مورد حمایت قرار گرفت و اصلاً این نهادها حضوری در این عرصه داشتند؟

شخصاً از فعالیت‌های این نهادها اطلاعی ندارم و چیزی ندیدم البته باخبرم که هیأت رزمندگان گروه جهادی برای کمک‌رسانی به این مناطق اعزام کردند و ارزاق میان مردم توزیع کردند.

پیاده‌سازی روضه‌های حاج منصور با کلی غلط دیکته‌ای

مداحی را از چه زمانی آغاز و چرا به سمت مداحی گرایش پیدا کردید و چه آموزش‌هایی دید؟

علاقه من به مداحی از همان دوران کودکی است و شاید مانند تمامی هم‌نسلی‌های خود ارتباط با این عرصه را مدیون صدای حاج منصور ارضی هستم. من در دوران کودکی، دفتری تهیه کرده بودم که اکثر روضه‌های حاج منصور را با بی‌سوادی و با کلی غلط دیکته‌ای نوشته بودم، به نوعی نوارهای حاج منصور را پیاده‌سازی می‌کردم و چندین مرتبه بر این اساس تمرین می‌کردم تا روضه‌خوانی را آموزش دیدم زیرا در آن دوران آموزش و کلاسی وجود نداشت و تنها حوزه آموزشی ما، همین نوارهای حاج منصور ارضی بود.

طی روزهای اخیر مولودی «داره میریزه» در فضای مجازی خیلی سروصدا کرد؟ به نظر شما که در این عرصه حضور دارید، یک مولودی با این وضعیت چگونه شکل می‌گیرد و چقدر معتقدید، نبود آموزش برای نسل‌های جدید مداحی، موجب تولید چنین اتفاق‌هایی می‌شود؟

در این زمینه به این دلیل که خود را سرتاپا ایراد می‌دانم صلاحیت اظهار نظر ندارم اما تاجایی که می‌دانم مولودی‌خوان این اثر، اظهار ندامت کرده است که خود اتفاق خوبی است البته این اتفاق ناخواسته هم بوده است زیرا این فرد قطعاً نمی‌خواسته مورد مضحکه قرار بگیرد.

من هم قبول دارم فقدان آموزش، بسیار تأثیرگذار است. اگر مداحی شاگردی استاد سازگار و علی انسانی را انجام دهد، محیط مداحی‌اش شعری و مقتلی می‌شود اما اگر پای نوحه‌خوانی فلان مداح آموزش ببیند، اتفاقات این چنین رخ می‌دهد. امیدوارم مداحی که این اثر را خوانده و تمام مداحان امام حسین(ع) به سمتی حرکت کنند که دیگر شاهد چنین اتفاقاتی نباشیم.

ماجرای لکنت زبان و مداحی کردن

شاید هر فردی که با امیر عباسی چند دقیقه‌ای همکلام شود این سوال برایش مطرح می‌شود چگونه ممکن است شما با این میزان لکنت زبان، بتوانید مداحی کنید و اشعار را بخوانید؟

برخی می‌گویند این اتفاق یک مورد پزشکی است و افرادی که لکنت دارند با برخی تکنیک‌ها می‌توانند این کار انجام دهند، البته این درست است، افرادی که لکنت دارند می‌توانند با تکنیک‌هایی راحت بخوانند اما من نمی‌توانم اذان بگویم، نمی‌توانم نمازم را با قرائت و آهنگ، بدون لکنت بخوانم، نمی‌توانم ادعیه‌هایی مانند دعای ندبه، دعای کمیل و زیارت عاشورا را به راحتی و بدون لکنت بخوانم. مدتی است خواندن این دعاها را در مراسم‌ها کنار گذاشته‌ام. در شرایط فعلی من تنها چند جمله‌ای، آن هم به سختی روضه می‌خوانم و بیشتر به مدیحه‌سرایی می‌پردازم. الحمدلله در نوحه بدون لکنت می‌خواهم و توفیق عرض ادب برای اهل بیت(ع) را دارم.

به جهت این لکنت زبان، روضه کم می‌خوانم زیرا کمی که صحبت طولانی شود، اذیت می‌شوم، شخصاً عدم لکنت در نوحه‌خوانی را لطف اهل بیت(ع) می‌دانم گرچه خود را نالایق می‌دانم و معتقدم با اعمالم کفر این نعمت را می‌کنم اما این مهم یک لطف اهل بیت(ع) در حق بنده است که می‌توانم نوحه را بدون لکنت بخوا‌نم. امیدوارم همیشه این توفیق را داشته باشم که این یا حسین(ع) از زبانم نیفتد.

دوباره دلتنگی دوباره حسرت دوباره آه …

به عنوان کلام آخر در نوحه‌ها و مداحی‌های که تاکنون داشته‌اید کدام نوحه را بیشتر از همه دوست دارید؟

اگر بخواهم از قدیمی‌ترها نام ببرم نوحه «دوباره دلتنگی دوباره حسرت دوباره آه» خیلی به دلم نشست که شعر این کار شعر از سحراب افشاری بود

صوت این مداحی را می‌توانید در زیر بشنوید:

اخیراً نیز آقای دودانگه شاعر اهل بیت(ع) یک بیتی را سروده بودند که بنده برروی آن ملودی گذاشتم و خواندم با این عنوان که «حسین آقام همه می‌رن تو می‌مونی برام»