ویدیویی که در آن چند کودک درحال شادی در مدرسه بودند، چند روزی حاشیه‌هایی را به دنبال داشت که در آخر به برکناری مدیر آن مدرسه انجامید، بسیاری موضوع نبود یک راه جایگزین مشخص برای شادی کودکان را مورد انتقاد قرار دادند، راهی که نبود آن برحسب نیاز باعث شکل گیری الگوهای نامناسب برای بعضی از گروه‌های سنی می‌شود.
طیبه سیاوشی در این مورد به گفت‌و گو پرداخت؛ او با تاکید بر نیاز به شادی برای کودکان گفت:«بعد از چهل سال و با وجود دستگا‌های عریض و طویل در کشور برای شادی کودکان هیچ دست‌آوردی نداشتیم.»
طیبه سیاوشی در مورد تغییر ذائقه‌ی ایرانی‌ها در موسیقی گفت: «ما هر چند روز یک بار در کمیسیون فرهنگی گفت‌وگویی با محوریت موسیقی داریم در یکی از این جلسات بحثی در مورد ذائقه‌ی موسیقی افراد جامعه شد، موضوع در مورد تغییر سلیقه‌ی ایرانی‌ها بود که بچه‌ها هم چنین موسیقی‌‌ای را در مدرسه گوش می‌دهند، یکی از اساتید موسیقی در این جلسه گفت: «جناب فارابی در قرن پنچم گفته‌اند کودکان ثقیل در شادی، بحر خفیف را خیلی می‌پسندند، بحر خفیف را امروز موسیقیدانان همان موسیقی تند می‌دانند که برای این سن هم خیلی جذاب است.»
بچه‌ها از محتوای این سبک موسیقی چیزی متوجه نمی‌شوند، حتی با چند بچه‌ی هشت-نه ساله این موضوع را بررسی کردیم دیدیم که اصلا از محتوای این موسیقی‌ها چیزی نمی‌دانند و اصلا برایشان اهمیتی ندارد. صرفا شادی موجود در موسیقی است که برای بچه‌ها اهمیت دارد که آنهم در محیط مدرسه و در گروه، برای دانش‌آموزان لذت بخش‌تر می‌شود.»
وضعیت اقتصادی جامعه منجر به ایجاد بحران در بسیاری از خانواده‌ها شده، سیاوشی با اشاره به موضوع فشار مشکلات اقتصادی در خانواده‌ها و نیاز به شادی در کودکان گفت: «موضوع این است که آیا این بچه‌ها در حال شادی کردن بودند و یا اینکه یک حرکت مبتذل انجام می‌دادند؟ جواب این است که بچه‌ها در حال شادی کردن بودند.
فرض کنید مادر کودکی بیماری سختی دارد که توان اقتصادی اجازه‌ی مداوا نمی‌دهد، پدری از کار برکنار شده یا ورشکست شده است و یا هر مشکل دیگر که خانواده‌ها در شرایط فعلی درگیر آن هستند، حال کودکان این خانواده‌ها چند ساعتی را در یک فضای شاد سپری می‌کنند.
دست‌اندرکاران فرهنگی ما خیلی راحت می‌توانستند به صورت ایجابی ورود پیدا کنند و به مدیر مدرسه اطلاع دهند که این موسیقی مناسب نبوده است، مثلا چند سالی است که مکرر آهنگ «دوست دارم زندگی رو» که یک آهنگ مجاز است را از زبان بچه‌ها می‌شنوم و من لذت می‌برم که می‌بینم این شعر را می‌خوانند.»
این نماینده مجلس گفت:«چه دست‌آورد ایجابی برای شادی کودکان داشتیم که برای مثال در روز معلم، روز عید و دیگر روزها بتوانیم کودکان را شاد کنیم و جایگزین این آهنگ باشد؟ در این چهل سال، در آموزش و پرورش و دیگر دستگاه‌های عریض و طویل چه دست‌آوردی داشتیم که بتواند بچه‌ها را شاد کنند؟
اینکه مدیر را برکنار کنند کار خیلی اشتباهی بوده چون وزیر باید جوابگو باشد و نه آن مدیر مدرسه که در تنگنا کارش را انجام می‌دهد و سعی می‌کند با حداقل‌ها بچه‌ها را شاد نگه دارد، اما نکته‌ی جالب این است که به محض روشن کردن آهنگ همه‌ی بچه‌ها شروع به خواندن کردند و همه بلد بودند و اصلا لزومی ندارد شما آن مدیر را سرزنش کنید.»
