عبدالوهاب بدرخان در الحیات نوشت: در آغاز سال نهم بحران سوریه، بشار اسد بار دیگر متوجه شد که در حالت محاصره قرار دارد؛ اما تا زمانی که سلاح و ادوات جنگی به سوریه سرازیر می شد، مساله تحریمها به خوبی خودنمایی نمی کرد. حقیقت محاصره سوریه هنگامی برای اسد مشخص شد که وی دریافت پس از ۸ سال جنگ و ویرانی، به اموالی نیاز دارد تا بتواند سوریه را بازسازی کرده و اقتصاد آن را احیا نماید.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: دولتهای ایالات متحده، انگلیس، فرانسه و آلمان در بیانیه ای اخیرا اعلام کردند:«تاکید می کنیم که تا پیش از آغاز عملیات سیاسی واقعی و اساسی، هیچ کمک و حمایتی برای بازسازی سوریه ارائه نمی دهیم.»
با توجه به اینکه بیانیه مذکور، نظام سوریه، روسیه و ایران را مخاطب قرار داده است، باید گفت که دولتهای چهارگانه و حتی دولتهایی که پیش از این برای کمک به تسهیل روند بازگشت مهاجران سوری به کشورشان اظهار آمادگی کرده بودند، شدیدترین تحریمها را علیه سوریه به کار بستند.
در هر حال، هنوز هیچ نشانه ای مؤیّد بر اینکه راه حل سیاسی محور کنونی روابط قوای بین المللی است، وجود ندارد؛ بلکه دغدغه اصلی دولتها و هشدارهای آنها مربوط به احتمال وقوع یک مقابله نظامی گسترده است که در صورت ادامه اختلاف نظرها در مورد سوریه، این کشور میدان درگیریها خواهد بود.
اکنون ایران و سوریه از استراتژی سابق خود مبتنی برهماهنگی با روسیه رویگردان شده اند تا به نوعی به نزدیکی و هماهنگی مسکو با ترکیه و اسرائیل پاسخ دهند.
علاوه بر اینکه مسکو از سفر اسد به تهران اطلاعی نداشت، نشستی بین روسای ستاد مشترک نیروهای مسلح ایران، عراق و سوریه در دمشق برگزار شد. تلاشی برای تشکیل محور نظامی ایرانی-منطقه ای، که در ظاهر در ضدیت با ایالات متحده بوده و خواستار تصویب قانونی برای خروج نیروهای آمریکایی از عراق و غیر قانونی نشان دادن حضور آمریکا در شمال سوریه است. بر این اساس، اسد و ایران بر بازپس گیری نفوذ و تسلط بر شمال شرقی سوریه و نپذیرفتن توافق روسیه و ترکیه در مورد ادلب اصرار دارند.
شکی نیست که این محور با کمرنگ کردن نقش روسیه، آن را به سمت استفاده از گزینه هایی سوق می دهد که روسها در صدد به تاخیر انداختن إعمال این گزینه هستند. ایران متوجه این مساله شده و به دنبال برنامه ریزی در مقابل طرح های احتمالی مسکو است. این برای نخستین بار است که اسد و ایران نسبت به روسیه دچار بحران بی اعتمادی شده اند که احتمالا بر هماهنگی آنها در تحرکاتشان در میدان سوریه تاثیر خواهد گذاشت.
