با توجه به منازعات موجود بین ۳ کشور عربی قطر، بحرین و عربستان که البته در این بین طبیعتا قطری ها در جبهه مقابل دو کشور هم پیمان دیگر قرار می گیرند یارکشی در انتخابات AFC از اهمیت بالایی برخوردار است.
روابط سیاسی قطر با سایر کشورهای حوزه خلیج فارس نشان می‌دهد که ائتلاف مقابل این کشور طبیعتا با انتخاب «سعود المهندی» نائب رئیس فدراسیون فوتبال قطر برای ریاست AFC به شدت مخالف است و در همین راستا لابی های «شیخ سلمان» و «عادل عرت» نامزد عربستانی ها برای ریاست کنفدراسیون فوتبال آسیا آغاز شده است.
قطری ها برای موفقیت در این انتخابات مذاکره با کشورهای شرق و جنوب شرق آسیا همچنین آسیای میانه را آغاز کرده اند چرا که شانس زیادی برای جلب حمایت کشورهای عربی منطقه نخواهند داشت. با این وجود نقش ایران در انتخابات آتی از اهمیت زیادی برخوردار است.
از ناحیه موازنه سیاسی طبیعتا جمهوری اسلامی ایران در تقابل نامزدهای قطر با عربستان و بحرین باید از سعود المهندی حمایت کند اما معادلات اخیر فوتبال ایران و ماجرای دخالت شخصی شیخ سلمان در موضوع اجرای قانون بازنشستگان که حاصل رابطه نزدیک وی با رئیس فدراسیون فوتبال ایران بوده مسئله را پیچیده تر می کند.
در واقع شیخ سلمان اگر از حمایت ایران در انتخابات آتی AFC اطمینان نداشته باشد برای حفظ ساختار مدیریتی فعلی فدراسیون فوتبال ایران وارد عمل نمی شود.
از سوی دیگر مهدی تاج با شیخ حمد ، رئیس فدراسیون فوتبال قطر هم روابط نزدیکی دارد با این وجود باید دید که تاج در انتخابات آتی AFC در دوگانه قطر – بحرین که البته حالا به نوعی عربستان را نیز در بر می گیرد به کدام سمت متمایل می شود؟
خصوصا در حالی که فراموش نکرده ایم عملکرد شیخ سلمان طی سالیان گذشته در معادلات AFC همواره علیه منافع فوتبال ایران بوده، چه در ماجرای میزبانی از تیم های عربستانی و چه در مسئله انتخاب بیرانوند.
تنها گامی که شیخ بحرینی AFC برای فوتبال ایران برداشت تهدید حاکمیت و وزارت ورزش در ماجرای اجرای قانون بازنشستگی و در واقع حفاظت و حمایت از مهدی تاج و همکارانش در فدراسیون فوتبال بود! با این شرایط آیا حمایت دوباره فدراسیون فوتبال ایران از شیخ سلمان بحرینی محتمل نیست؟
البته همه اینها به شرطی است که مهدی تاج بعد از جام ملت های آسیا هم بتواند زمینه ماندنش در فدراسیون فوتبال را فراهم کند و قانونی که شامل حالش شده را تا پایان دوره اش حفظ کند!
