بر همین اساس ارتش رژیم اشغالگر یکی از ارکان اساسی این رژیم محسوب می‌شود که استراتژی امنیت داخلی اسرائیل بر پایه آن بنا شده است. ارتش رژیم صهیونیستی همچنین همواره به‌عنوان ابزار اصلی این رژیم برای سرکوب ملت فلسطین و غصب زمین‌های آنها مورد استفاده قرار گرفته است. سران صهیونیست از ابتدا با تکیه بر حمایت عظیم و نامحدود ایالات متحده، تلاش کردند شرایط لازم را برای تأسیس یک ارتش کارآمد با سلاح‌های پیشرفته فراهم کنند و در این میان همواره روی حمایت‌های مالی هنگفت آمریکا حساب باز کرده‌اند.
در واقع صهیونیست‌ها که به ماهیت رژیم جعلی خود آگاه بودند و می‌دانستند برای بقا باید همواره درحال جنگ باشند، اصرار زیادی بر تجهیز ارتش خود به انواع سلاح‌های مدرن و پیشرفته داشتند و همان‌طور که گفته شد به این منظور حساب زیادی روی آمریکا باز می‌کردند و هنوز هم این گونه است. سران رژیم اشغالگر همچنین اقدامات زیادی در سطح حمایت روانی و آماده‌سازی روحیه نظامیان و سربازان جهت مشارکت در جنگهای زمینی انجام دادند اما در این زمینه ناکام بودند؛ چرا که اغلب جوانان صهیونیست که در جریان مهاجرت یهودیان وارد فلسطین اشغالی شده‌اند، خود را متعلق به این سرزمین نمی‌دانند و انگیزه‌ای برای دفاع از آن ندارند.
خودکشی، فرار از خدمت، دزدی در ارتش، نافرمانی و درگیری با فرماندهان و… همگی ناشی از همین احساس بی‌انگیزگی میان سربازان در ارتش رژیم صهیونیستی است، این وضعیت به‌ویژه بعد از شکست سنگین این ارتش در جنگ جولای ۲۰۰۶ با حزب‌الله به‌مراتب بدتر شد و ضربه بزرگی که نیروی زمینی ارتش اسرائیل دریافت کرد موجب شد نظامیان این رژیم در جنگ ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ با نوار غزه نتوانند وارد نبرد زمینی شوند.
ترس و وحشت میان عناصر نیروی زمینی ارتش اسرائیل در هریک از جنگهای این رژیم با مقاومت فلسطین بعد از جنگ جولای کاملاً مشهود بود و به همین منظور فرماندهی ارتش تصمیم گرفت برای تشویق نظامیان به حضور در درگیری‌های زمینی، برای هریک از یگان‌های نیروی زمینی یک خاخام استخدام کند، اما هیچ یک از این اقدامات نتیجه نداشت و به‌مرور فرماندهان ارتش اسرائیل از نیروی زمینی ناامید شده عمده تمرکز خود را معطوف به نیروی هوایی و تجهیز آن کردند، به همین دلیل نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی به «پاشنه آشیل» این ارتش معروف شده است.
از آن جایی که شناخت دشمن به‌ویژه در سطح تشکیلات نظامی و نقاط ضعف و قوت آن نقش مهمی در پیروزی در هر جنگی دارد، سعی داریم در مقاله‌ای چندشماره‌ای به معرفی بخش‌های مختلف تشکیلات نظامی و امنیتی و ساختار ارتش رژیم صهیونیستی بپردازیم.
در این بخش قصد داریم یگان‌های ویژه نیروی دریایی ارتش رژیم صهیونیستی را معرفی کنیم:
یگان گشت دریایی (شایتت ۱۳): شایِتِت ۱۳ در عبری به معنای ناوگان کوچک ۱۳، نام یکی از سه یگان تکاوری فوق ویژه نیروی دریایی ارتش رژیم صهیونیستی است. این یگان یکی از مهمترین و زبده‌ترین یگان‌های ارتش اسرائیل و یگان ویژه نیروی دریایی آن محسوب می‌شود و یکی از پیشرفته‌ترین یگان‌های دریایی جهان است.
یگان شایتت ۱۳ در زمینه جنگهای کوتاه دریایی و عملیات فرود خاکی تخصص دارد. با وجود اینکه یگان شایتت یک یگان دریایی به شمار می‌رود اما عناصر آن در عملیات‌های زمینی نیز تخصص دارند و از توانایی زیادی در زمینه اجرای عملیات‌های فرود آبی برخوردارند. آنها عملیات‌های خود را با دقت بالا و کاملا محرمانه و در سطح پیشرفته انجام می‌دهند و از جمله وظایف اولیه این عناصر، انجام عملیات پیشرفته در پشت خطوط دشمن، محافظت از سواحل، ضربه زدن به کشتی‌ها و بنادر و تاسیسات اصلی دشمن به ویژه در زمان جنگ و عملیات‌های ویژه و نیز جمع‌آوری اطلاعات پیشرفته از دشمن است.
یگان مذکور همچنین اقدام به انجام عملیات‌های بازداشت و ترور در کرانه باختری و نوار غزه نیز می‌کند. البته چارچوب این عملیات‌ها برای این یگان محدود است و عناصر آن خود را به خطر نمی‌اندازند. این یگان عملا در زمان قیمومیت انگلیس بر فلسطین توسط فردی به نام «یوحای بن نون» تحت عنوان گردان‌های دریایی وابسته به سازمان «پالماخ» تاسیس شد و بعد از تاسیس رژیم جعلی اسرائیل مجموعه‌ای از یگان‌های دریایی مانند یگان کماندویی، یگان قایق‌های منفجره و یگان غواص‌ها در جنگ سال ۱۹۴۸ با اعراب شرکت کردند و بعد از پایان جنگ همه آنها باهم ادغام شدند تا یگان گشت نیروی دریایی یا همان شایتت ۱۳ را تشکیل دهند.
علت اینکه شماره ۱۳ به این یگان اطلاق می‌شود آن است که عناصر نیروی دریایی ارتش رژیم صهیونیستی در آن زمان برای جنگ در ۱۳ شهر جمع شده بودند . این یگان به شکل رسمی در ژانویه سال ۱۹۵۰ تاسیس شد. افرادی که برای پیوستن به یگان شایتت ۱۳ داوطلب می‌شوند باید در رقابت‌های قایق‌رانی و میدانی شرکت کنند و بعد از آن تحت معاینات دقیق پزشکی قرار می‌گیرند. اگر آنها بتوانند این مراحل را با موفقیت پشت سر بگذارند وارد مرحله فیلتراسیون دقیق می شوند که بسیار سخت بوده و ۴ روز طول می‌کشد.
بعد از گذراندن این مرحله، فرآیند نامزدی در یگان شایتت ۱۳ آغاز می‌شود که دشوارترین فرآیند نامزدی در ارتش اسرائیل محسوب می‌گردد و شامل پیاده‌روی طولانی و سریع روی شن و ماسه با موانع فراوان می‌باشد. متقاضیان برای عضویت در این یگان باید ۹۷ درصد سلامت رزمی داشته باشند و افرادی که کوررنگی دارند یا از عینک استفاده می‌کنند پذیرفته نمی‌شوند.
دوره آموزشی در یگان شایتت ۱۳ حدود یک سال و هشت ماه طول می‌کشد و افراد باید تجربه و مهارت دقیق کسب کرده باشند و همچنین فرماندهی یگان باید از وفاداری و تعهد آنها اطمینان حاصل کند. بعد از آن مرحله آماده‌سازی آغاز می‌گردد که به مدت ۳ ماه در پایگاه «عتلیت» در حیفا طول می‌کشد. این مرحله شامل مطالعات دریایی، آموزش‌های فشرده در زمینه قدرت رزمی، مطالعه درباره قایق‌های لاستیکی، آموزش‌های اصلی برای جنگ و فرود در دریا می‌شود.
پس از آن افراد وارد مرحله تخصصی می‌شوند که یک سال طول می‌کشد و هر یک از آنها باید در یک زمینه خاص تخصص پیدا کنند. آنها همچنین آموزش‌های گسترده‌ای در زمینه جنگ چریکی دریایی و زمینی، نحوه استفاده از سلاح‌های ویژه و متنوع جنگی مانند تجهیزات ویژه نیروی زمینی، تجهیزات جنگی غواص‌ها که به آنها اجازه می‌دهد ضمن استتار روی آب بمانند، ابزارهای مین‌گذاری در آب، وسایل حمل و نقل روی آب و زیر آب، موشک‌های ویژه، سلاح‌های طراحی شده برای روی آب و زیر آب و …دریافت می‌کنند.
با وجود اینکه یگان شایتت طی سال‌های گذشته ده‌ها عملیات موفق انجام داده اما در سایر عملیات‌های مهم خود با شکست‌های فاجعه‌باری مواجه شده که به این شکل است:
-دستگیری ۶ تن از عناصر یگان شایتت ۱۳ بعد از ورود به بندر اسکندریه در حین انجام عملیات خرابکارانه در جنگ ژوئن ۱۹۶۷٫
-کشته شدن ۳ تن از عناصر یگان شایتت ۱۳ در حین اجرای عملیات «اسکورت» در دوره جنگ فرسایشی با اعراب به دلیل نقص فنی در مین‌های کارگذاشته شده در زیر آب.
– کشته شدن ۱۱ نفر از عناصر یگان شایتت ۱۳ در سپتامیر ۱۹۹۷ در منطقه انصاریه در جنوب لبنان حین جنگ با نیروهای حزب‌الله.
منبع:تسنیم