رویارویی مقتدرانه نیروی دریایی سپاه پاسداران با ارتش آمریکا که می خواست جلوی توقیف نفتکش دزدی حامل نفت کشورمان را بگیرد، در روزهای اخیر بازتاب های فراوانی در داخل و خارج کشور داشته که مملو از تحسین و شگفتی بابت این نمایش قدرت و ایستادگی مقتدرانه نیروهای مسلح کشورمان است.
اما یک مسئله قابل توجه که در تحلیل ها و آنالیزهای تخصصی، مورد بررسی قرار نگرفته پرواز بمب افکن های خاص آمریکایی در روزهای بعد از این حادثه، در نزدیکی مرزهای جنوبی ایران است. بر اساس اطلاعات بیان شده، شناور متخلف و توقیف شده، در روز ۳ آبان ماه سال جاری وارد آب های سرزمینی جمهوری اسلامی ایران شده و در نهایت در بندرعباس پهلو گرفته است و نیروی هوایی ایالات متحده، در هشتم آبان ماه سال جاری حرکتی تحریک آمیز و رفتاری مشابه دوره ترامپ، درباره کشورمان انجام داده است.
بسیاری به یاد دارند که در دوره ریاست جمهوری ترامپ، در چند برهه اعزام ناوهای هواپیمابر، بمب افکن های بی ۵۲ و در اواخر دوره او حتی اعزام زیردریایی اتمی به منطقه خلیج فارس و غرب آسیا با هیاهوی رسانه ای عجیب و غریبی نیز همراه شده و صحبت های مختلفی در خصوص تمرین نظامی برای حمله به ایران مطرح شد. با روی کار آمدن بایدن تا مدتی صحبت ها در خصوص بازگشت به دیپلماسی و تلاش برای بازیابی توافق هسته ای به صدر رسانه ها بازگشت و از لزوم رسیدن به یک توافق و استفاده از ابزار صلح آمیز صحبت می شد؛ البته این تمام ماجرا نیست!
در کنار چند مورد تحریم جدید علیه افراد و شرکت های ایران در چند وقت اخیر و مطرح کردن بحث هایی در خصوص بی نتیجه بودن مذاکرات بین طرفین، روز شنبه هشتم آبان ماه برابر با سی اکتبر، نیروی هوایی ایالات متحده در اقدام تحریک آمیز، با استفاده از یک فروند بمب افکن B-۱B در منطقه مسئولیت فرماندهی تروریستی سنتکام، به پروازی در حدود ۵ ساعت با حمایت هواپیماهای سوخت رسان انجام داده و از مناطقی مثل بحرین، عربستان سعودی، سرزمین های اشغالی عبور کرده است. مبدا و مقصد پروازی تیم آمریکایی، پایگاه هوایی معروف آمریکا در عمق اقیانوس هند یعنی دیگو گارسیا است که در دوره ترامپ نیز میزبان بی ۵۲ ها بود.
این در حالیست که در تنها یک روز بعد از انجام این پرواز، اکانت های رسمی نیروی تروریستی سنتکام و ارتش آمریکا اقدام به پخش تصاویر این پرواز کرده در حالی که در آن زمان جمهوری اسلامی ایران هنوز صحبتی از حادثه رویارویی بر سر نفتکش را مطرح نکرده بود اما مشخص بود که طرف امریکایی، هر زمان که بتواند به تهدید مستقیم و غیرمستقیم کشورمان می پردازد.
مسیر کلی پرواز بمب افکن B-۱B آمریکا در منطقه غرب آسیا و نزدیکی ایران
بمب افکن بی ۱ بی آمریکایی در حال سوختگیری در ماموریت اخیر در اطراف ایران
سوخت رسان آمریکایی در حال پرواز از مبداء مصر در جریان اقدام اخیر
بمب افکن های سری B-۱B ساخت کمپانی آمریکایی Rockwell International در حقیقت پاسخ به نیازمندی نیروی هوایی آمریکا برای دور جدید مسابقات تسلیحاتی بین شرق و غرب در دهه ۱۹۸۰ میلادی بود. آمریکایی ها بعد از بمب افکن بی ۵۲ که در عمده سالهای جنگ سرد سلاح اصلی این کشور فرماندهی استراتژیک هوایی بود، حداقل دو طرح جدید به نام های XB-۷۰ و B-۱A را دست توسعه داشت که هر کدام از این طرح ها به دلایل مختلف فنی و یا مالی در دوره خود متوقف شدند. با روی کار آمدن دولت ریگان در آمریکا، بر اساس پروژه کنسل شده B-۱A طرح جدید B-۱B فعال شده و ساخت آن آغاز شد.
بمب افکن B-۱B آمریکایی در کنار اف ۱۶ های بحرینی
بمب افکن مورد نظر یک هواپیمای استراتژیک دور برد با توان حمل حجم قابل توجهی از انواع بمب ها و موشک های کروز بوده که از ۴ موتور جت و سیستم بال متغیر بهره می برد. این هواپیما توان پرواز در ارتفاع های بسیار پایین و در عین حال به صورت مافوق صوت را داشته و توان حمل مهمات آن در وضعیت بارگیری کامل چیزی در حدود ۲۳ تن است.
در دوره جنگ سرد مشخصا نقش اصلی این هواپیما بحث حمل تسلیحات اتمی و نفوذهای عمیق در ارتفاع پایین به داخل حریم شوروی سابق تعریف شده بود. با فروپاشی شوروی سابق و از بین رفتن دشمن بزرگ، آمریکا که با ناوگان حدودا ۱۰۰ فروندی این بمب افکن ها تنها مانده بودف بحث توسعه توانایی حمل مهمات متعارف برای این پرنده ها را تعریف کرد. در سالهای اخیر و بعد از تهاجم آمریکا به عراق، افغانستان و ماجراجویی های نظامی در سوریه و لیبی، این هواپیما همیشه پای ثابت حضور در درگیری ها بوده است. آمریکا در سالهای اخیر در بحث مقابله با ایران، روسیه و چین روی مسئله توان حمل موشک های کروز توسط این بمب افکن حساب خاصی باز کرده است.
چرا پرواز مورد نظر حساسیت برانگیز بود؟
هنگامی که نگاهی به اطلاعات موجود از پرواز این بمب افکن آمریکایی داشته باشیم می توان گفت که این پرنده بعد از بلند شدن از دیگوگارسیا، به سمت خلیج عدن رفته و سپس با طی کردن مسیری بر فراز دریای سرخف ابتدا به مصر و پس از آن به سمت سرزمین های اشغالی می رود. هواپیمای تانکر نیروی هوایی آمریکا از نوع KC-۱۰ از منطقه ای نزدیک به سواحل مصر در دریای مدیترانه به پرواز در آمده اما به شکل جالبی سیستم موقعیت یاب خود را روشن می کند تا در سایت های مخصوص رهگیری پروازهای جهانی نیز رصد شود.
بمب افکن آمریکایی B-۱B در کنار اف ۱۵ های سعودی
بمب افکن B-۱B در کنار اف ۱۵ نیروی هوایی رژیم صهیونیستی
این سوخت رسان و بمب افکن مورد نظر آمریکایی در مصر ابتدا با اف ۱۶ های این کشور ملاقات کرده و سپس در سرزمین های اشغالی با اف ۱۵ های اسراییلی برخورد می کنند. نکته جالب این که بسیاری از رسانه های صهیونیستی، در اقدامی کم نظیر این حرکت را اسکورت بمب افکن های آمریکا در مسیر حرکت به سمت خلیج فارس پوشش دادند. بر اساس تصاویر موجود این بمب افکن ها توسط اف ۱۵ های سعودی و سپس اف ۱۶ های بحرینی اسکورت شده و بعد از یک پرواز در حاشیه جنوبی خلیج فارس به دریای عمان وارد و سپس تمام مسیر را نیز در عمق اقیانوس هند به سمت پایگاه خود در دیگوگارسیا بازگشتند.
بر اساس تصاویر ماهواره ای همچنان مشخص است که حداقل ۴ فروند بمب افکن بی ۱ بی در این پایگاه مستقر هستند و یک فروند از آنها در این ماموریت استفاده شده است.
تصویر ماهواره ای از پایگاه دیگوگارسیا و حضور بمب افکن های B-۱B و سوخت رسان های آمریکایی
بر این اساسف مسیر پروازی این هواپیماها، حرکت اسکورت کننده ها و همچنین شرایط منطقه که مشخصا هیچ درگیری فعالی در آن وجود ندارد به صورت واضح مشخص می کند که هدف این پرواز ارسال یک سیگنال به کشور ثالث یعنی ایران بوده است؛ هرچند که تهدید ایران با چنین سیگنال هایی، تبدیل به طنز شده است.
با این اوصاف، مشخص می شود که پرواز مذکور آنهم چند روز بعد از رویارویی با نیروی دریایی سپاه، اقدامی است که بر اساس آن آمریکا باز هم به دنبال ارسال یک سیگنال تهدیدآمیز هم به تهران بر خلاف مصاحبه ها و سخنان به ظاهر دوستانه است. این حرکت به نوعی شبیه به پرواز تعدادی بمب افکن بی -۵۲ یا حضور زیردریایی اتمی در منطقه خلیج فارس در روزهای پایان دولت ترامپ بوده و صرفا دارای بار تبلیغاتی و نه نظامی یا عملیاتی است.
در عین حال با جدی تر شدن بحث مذاکرات هسته ای، مشخص است که ایالات متحده سعی دارد با تکرار سیاست قدیمی موسوم به چماق و هویج، از یک طرف با طرح برخی وعده ها ایران را به مذاکره ترغیب و از طرف دیگر با حرکات اینچنینی، سایه تهدید یا همان عبارت مشهور انواع گزینه های روی میز را یادآوری کند و این نسخه قدیمی و شکست خورده، روزی با بمب افکن های بی-۵۲ در دوره ترامپ اجرایی می شد و روزی با بمب افکن های بی-۱ در دوره بایدن.
منبع: مشرق
