رمزارز جعلی، ترفند تازه شرکت‌های بازاریابی شبکه‌ای/ ویژگی‌های یک رمزارز جعلی را بشناسید
هفته گذشته بود که وزارت اطلاعات اعلام کرد باند کلاهبرداری پرونده رمزارز جعلی «کینگ‌مانی» شناسایی و کشف شده است. این باند با فریب افکار عمومی و تشویق افراد به خرید و سرمایه‌گذاری در این رمز ارز جعلی، مبالغ زیادی را از زیرمجموعه‌های خود کسب کرده است.
اما نکته جالب توجهی که در پرونده کلاهبرداری کینگ‌مانی وجود دارد، این است که مطابق شواهد و قرائن موجود، ردپای نخستین و قدیمی‌ترین شرکت بازاریابی شبکه‌ای فعال در کشور، در شکل‌گیری این فرآیند مجرمانه دیده می‌شود.
شرکت‌های بازاریابی شبکه‌ای در چند سال اخیر در معرض اتهامات و تعقیب متعدد قضایی و انتظامی قرار داشته‌اند و برخی از آنها مرتکب تخلفاتی همچون «عدم رعایت سطوح پرداخت پورسانت به اعضا»، «عدم رعایت مقررات عضویت»، «فعالیت افراد کمتر از ۱۸ سال»، «انجام تبلیغات فریبنده درباره خواص درمانی برخی کالاها» و «پرداخت سودهای نامتعارف به لیدرها» شده‌اند. این تخفات باعث شده است نحوه فعالیت این شرکت‌ها مشابهت بسیار زیادی با شبکه‌های هرمی داشته باشد.
تبلیغات اغواکننده شرکت‌های بازاریابی شبکه‌ای در سال‌های اخیر، باعث شده است بخش قابل توجهی از جوانان جویای کار، با طمع دستیابی به سودهای کلان به این شرکت‌ها جذب شوند ولی در نهایت، بعد از گذشت مدتی با دستان خالی بابت وعده‌های پورسانت‌های نجومی مواجه شده و تنها انبوهی از اجناس فیک و تقلبی فروش نرفته روی دست آنها باقی می‌ماند!
از قرار معلوم، گردانندگان شرکت‌های بازاریابی شبکه‌ای در تازه‌ترین اقدامات خود به سراغ بازار رمزارزها هم رفته‌اند. بر همین اساس یکی از این شرکت‌ها که از سایر رقبای خود نیز با سابقه‌تر است، با انجام تبلیغات پرهیاهو از سوی لیدرهای خود، از سال ۹۸ برای پرداخت پورسانت فروش محصولات به زیرمجموعه‌ها، از یک رمزارز تقلبی تحت عنوان کینگ‌مانی استفاده کرده است.
ویژگی یک رمزارز جعلی چیست؟
مطابق اظهارات مالباختگان، سرشبکه‌های این شرکت همچنین با دروغگویی و ادعاهای خلاف واقع در خصوص آینده‌دار بودن این رمزارز جعلی و ایجاد نوسانات ساختگی، افراد زیادی را به سرمایه‌گذاری در این رمزارز تشویق کرده‌اند.
متأسفانه شواهد بیانگر آن است که تعدادی از زیرمجموعه‌های این شرکت، نسبت به فروش ملک، خودرو و سایر اموال خود برای سرمایه‌گذاری در این رمزارز تقلبی اقدام کرده‌اند.
ابوالفضل ابوترابی، نماینده مجلس در این رابطه می‌گوید: «در گذشته نیز شاهد پرونده‌های کلاهبرداری تحت عنوان توکن و ارز دیجیتال با چندین هزار مالباخته بوده‌ایم، اما پرونده کینگ‌مانی با حجم بیش از “۴ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان”، بزرگترین پرونده کلاهبرداری در حوزه رمزارزها بوده است.»
به گفته وی، بر اساس پیگیری‌ها و بررسی‌های انجام شده، مشخص شد که این رمز ارز به طور کلی جعلی است و هیچ پشتوانه‌ای ندارد و تمامی نوسانات قیمتی آن نیز ساختگی و برای خرید و فروش بیشتر بوده است.
«فقدان اطلاعات فنی قابل اعتماد»، «تفاوت همزمان در سایتهای مختلف»، «عدم ارائه اطلاعات دقیق از مدیران و موسسان پروژه»، «نوسانات شدید و نامعقول» و «محدودیت صرافی‌های تبادل کننده این رمزارز» از جمله علائم یک رمزارز تقلبی و جعلی همچون کینگ‌مانی بوده است.
بازار رمزارزها، تقابل تازه‌واردها و کلاهبرداران
ارزهای دیجیتال نه تنها در ایران بلکه در تمام کشورهای دنیا به عنوان یک چالش جدید در سیاستگذاری اقتصادی مطرح است. تاکنون بسیاری از کشورها همچون چین، هند، ترکیه و غیره معاملات را محدود و ممنوع اعلام کنند.
عمده دلایلی که کشورها بر اساس آن، اقدام به ممنوعیت رواج این ارزهای مجازی در مبادلات مالی می‌کنند، به مخاطراتی از قبیل «پولشویی»، «خروج سرمایه»، «تامین مالی فعالیت‌های مجرمانه»، «آلودگی محیط زیست»، «بسترسازی فرار مالیاتی»، «صرف انرژی قابل توجه»، «نوسانات شدید قیمتی»، «فقدان قوانین و مقررات»، «مشخص نبودن هویت متعاملین»، «تضعیف جایگاه نظارتی بانک‌های مرکزی»، «کلاهبرداری‌های متعدد» و مواردی از این دست مربوط می‌شود.
