محمدرضا سقائیان فرد (فعال صنفی جامعه بهداشت کشور) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به گذشت بیش از یک سال از ورود کرونا به کشور، گفت: «در این مدت مدافعان سلامت به عنوان مجاهدانِ صف مبارزه با دشمن جان ملت، خالصانه به مقابله با این ویروس جانفرسا پرداختند.»وی افزود: «در این مسیر عدهای از آنان به فیض شهادت نائل آمدند که تاریخ برای ایثار و از جان گذشتگی آنان گواهی خواهد داد. در این مدت آنچه از مسئولان شنیده و دیده شد به تبلیغ، مصاحبه، تعریف و تمجیدهای تبعیضآمیز خلاصه شده است اما در مقام قدردانی عملی و ایفای حقوق مدافعان سلامت کمترین قدمی برنداشتند.»
سقائیانفرد با بیان اینکه معوقات و حق الزحمههای مالی پرسنل بهداشت کشور، ماههاست که پرداخت نشده، افزود: «این در حالی است که حق فوقالعاده خاص برای پرسنل ارگانهایی همچون شهرداریها، بانکها، مراکز انتقال خون، زندانها برقرار گردیده است.»
این فعال صنفی جامعه بهداشت کشور، افزود: «تمامی مبانی و مستندات قانونی از این مبارزان خط مقدم دریغ ورزیده شده و افزایش حق جذب نیز در پیچ و خم تصمیمات مسئولان دایم امروز و فردا میشود.»
وی با بیان اینکه بار و فشار کاری انجام واکسیناسیون مقابله با کرونا در کنار سایر اقدامات پیشگیرانه، شناسایی، نظارتی و سنجشی در مبارزه با کرونا بر پرسنل بهداشت از یکطرف و دست و پنجه نرم کردن با موجهای پیاپی کرونا توسط کادر درمان به دلیل تاخیر در تامین به موقع واکسن و اجرای واکسیناسیون عمومی ملت از طرفی دیگر، به رنج مضاعف پرسنل بهداشت کشور منجر شده است، گفت: «به یمن این به اصطلاح تدابیرِ شما مسئولان، راست قامتتان حوزه سلامت، قد کمانانی شدهاند که عن قریب است با تیرهای زهرآگین بیتفاوتی و بیمسئولیتی زیر بار این همه فشار قامت خم کنند و زمین گیر شوند که آن وقت کار از کار گذشته است.»
سقائیانفرد با بیان اینکه متوجه نیستیم چرا دستگاههای نظارتی به اقدامهای تبعیضآور و تنشزای مسئولان خاصه وزیر بهداشت و معاون بهداشتی وی در نارضایتیتراشی و بیمحلی به مطالبات مدافعان سلامت ورود نمیکنند، گفت: «آیا حتما باید این مدافعان سلامت که نجیبانه و خالصانه و برای رضای خدا در میدان پر از مین کرونا قدم نهادهاند تا خاری به پای هیچکدام از اعضای ملت فرو نرود و خانوادهای داغدار عزیزی نگردند، اقدام به اعتراض و توقف خدمات خود کنند، تا ندای مظلومیت و بیپناهی آنان شنیده شود؟ آنها چه باید بکنند که صورت سرخ شده از سیلیشان بر اثر فشار اقتصادی دیده شود؟ آیا تبعیض و بیعدالتی در قبال اینان در مقایسه با کارکنان سایر دستگاهها که در چنین جایگاه پرمخاطرهای قرار ندارند، جز به معنی این است که تعمدا دنبال ایجاد نگرانی در بین مدافعان سلامت هستند؟ چرا به تبعات اجتماعی این قبیل اقدامات ناعادلانه توجهی نمیشود؟ آیا ایجاد نارضایتی عمومی این بار در جامعه سلامت کشور در دستور کار آقایان قرار گرفته است که بیمحابا در این میدان بیرقیب یکهتازی میکنند؟»
سقائیانفرد افزود: «بنده به حسب وظیفه شرعی و اخلاقی و سازمانی خود در مکاتبات متعدد خطر این نوع رفتارتبعیضآمیز و ناعادلانه از سوی مسئولان امر، بویژه وزیر بهداشت و معاون بهداشتی وی را گوشزد کردهام. اینکه چرا کسی نمیخواهد تدبیری کند و مطالبات به حق مدافعان سلامت را برآورده سازد را نمیدانم و اینکه چرا به جای دمیدن امید و نشاط به روح خسته انان، یاس و ناامیدی و خشم به آنان تزریق مینماید و به جای ایجاد فرصتی برای آمادهسازی روحی و جسمی آنان، در موجهای پیاپی پیش روی کرونا که حاصل دست پخت آقایان مسئول است، میدمند را نمیدانم. با توجه به وضعیت موج پنجم کرونا، احتمالا باید شاهد موجهای بعدی هم باشیم، ضرورت دارد که به جهت ایجاد نشدن هرگونه تنشی، به این وضعیت پایان داده شود؛ به ویژه اینکه لغو مرخصی و دورکاریهای فعالان مدافع سلامت در بخشهای بهداشت و درمان در دستور کار قرار گرفته است.»