آژانس پروژه‌های پژوهشی پیشرفته دفاعی(به اختصار دارپا-DARPA) قراردادهایی را برای برنامه توسعه زیردریایی‌های خودران به سه شرکت سپرد.
به گزارش نیو اطلس، آژانس پروژه‌های پژوهشی پیشرفته دفاعی با راه اندازی یک مسابقه برای ساخت زیردریایی‌های خودران، به عنوان بخشی از برنامه “مانتا ری”(Manta Ray) با سه شرکت قرارداد بسته است.
این برنامه برای حمایت از نسل جدید وسایل نقلیه بدون سرنشین بادوام با برد طولانی(UUV) زیر آب درنظر گرفته شده و هدف نهایی آن، تولید زیردریایی‌های رباتیک است که بتوانند ماه‌ها بدون نیاز به نگهداری و تعمیر و یا پشتیبانی لجستیکی انسانی فعالیت کنند.
وسایل نقلیه بدون سرنشین زیر آب(UUV) در ۲۰ سال گذشته پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشته‌اند، به طوری که امروزه نیروهای دریایی بزرگ مانند نیروی دریایی آمریکا و انگلیس در حال توسعه نسخه بدون سرنشین زیردریایی‌های کنونی خود هستند.
UUVهای آینده باید بتوانند خود را پایدار نگه دارند و حفظ کنند و پشتیبانی‌های لجستیکی لازم مانند سوخت‌گیری را بدون انسان انجام دهند. این بدان معنی است که فرماندهان می‌توانند قابلیت بیشتری در اختیار داشته باشند، چرا که UUVها از وابستگی به کشتی‌ها و بنادر مصون می‌شوند و این باعث افزایش انعطاف‌پذیری و در دسترس بودن آنها می‌شود.
اکنون دارپا برای دستیابی به این هدف، قراردادهایی را به آزمایشگاه‌ها و کارگاه‌های فناوری پیشرفته سه شرکت “لاکهید مارتین”، “نورثروپ گرومن” و “ناواتک”(Navatek) داده است تا فناوری لازم برای تولید این زیردریایی‌های مدرن را با کمک شرکت”مترون”(Metron) که در زمینه برداشت انرژی از زیر آب کار می‌کند، توسعه دهند.
دارپا می‌گوید برنامه “مانتا ری” نه تنها به دنبال سیستم‌های جدید مدیریت و برداشت انرژی برای افزایش دامنه‌های عملیاتی است، بلکه سیستم‌های پیشران کم مصرف، قابلیت‌های جدید در تشخیص و طبقه‌بندی یا مقابله با تهدیدات، امکان کار در آب‌های آزاد در شرایط متنوع، سیستم‌های فرماندهی و کنترل پیشرفته‌تر و روش‌های جدید برای کاهش رسوب و خوردگی در اختیار قرار می‌دهد.
وقتی “مانتا ری” هر سه مرحله توسعه را طبق برنامه به اتمام رساند، محصول نهایی، یک زیردریایی خواهد بود که می‌تواند در شرایط ملتهب و دشوار آب‌های آزاد فعالیت کند.
فرمانده “کایل ووئرنر” مدیر برنامه “مانتا ری” از دفتر فناوری تاکتیکی دارپا می‌گوید: برنامه “مانتا ری” با هدف افزایش ظرفیت عملیاتی و توانایی‌های رزم در دریا و در عین حال به حداقل رساندن اختلال در عملکردهای فعلی است. این کلاس جدید از UUVها در صورت موفقیت، باعث انعطاف‌پذیری عملیاتی و کاهش بار کار برای کشتی‌های سنتی و بنادر و قایق‌های سرویس‌دهی می‌شود.