دکتر غلامرضا جهانی در پاسخ به این پرسش که آیا روزه‌داری منافاتی با ورزش حرفه‌ای و قهرمانی دارد یا خیر؟ افزود: در بسیاری از ورزش‌های سنگین و پرفشار همانند فوتبال، ذخایر قندی، چون مهم‌ترین ماده غذایی برای تأمین انرژی محسوب می‌شود در اثر روزه گرفتن کاهش پیدا می‌کند و در نتیجه ورزشکار به خاطر افت عملکرد و کارایی دچار خستگی زودرس می‌شود. از سوی دیگر، چون آب زیادی در جریان فعالیت ورزشی از بدن ورزشکار دفع می‌شود این احتمال وجود دارد که ورزشکار دچار کم‌آبی یا دی‌هیدراته شدن بدن شود بنابراین ضرورت دارد که ورزشکار برای جلوگیری از کاهش عملکرد و کارایی خود در این ایام ساعت فعالیت ورزشی خود را به ۲ ساعت قبل از افطار و یا ۲ ساعت بعد از افطار موکول کند تا مشکلی برای او ایجاد نشود.
وی گفت: کاهش ۲ درصد آب بدن سبب کاهش ۱۰ درصد از عملکرد و کارایی بدن می‌شود. از آنجا که با کاهش آب بدن، غلظت خون افزایش پیدا می‌کند این امر سبب افزایش فشار خون و دمای مرکزی بدن و عوارض قلبی و عروقی می‌شود؛ بنابراین به ورزشکاران توصیه می‌شود که از افطار تا سحر از منابع غذایی سرشار از کربوهیدرات‌ها مصرف کنند تا ذخایر قندی در حد ایده‌ال در داخل عضلات انباشته شود. همچنین از افطار تا سحر نیز توصیه می‌شود تا حد امکان ۸ لیوان آب نوشیده شود تا میزان ذخایر آبی به حالت ایده‌ال در بدن باقی بماند.
این متخصص فیزیولوژی تصریح کرد: در این ایام ورزشکاران روزه‌دار بهتر است ساعاتی را به انجام فعالیت ورزشی بپردازند که تقریباً ۲ ساعت به زمان افطار باقی مانده تا بلافاصله بعد از تمرینات سنگین از مواد غذایی کم حجم، پرکالری، زود هضم و سرشار از مواد قندی استفاده کنند تا مشکلی برای آن‌ها ایجاد نشود. البته انجام فعالیت ورزشی ۲ ساعت بعد از افطار بهترین زمان برای ورزشکاران روزه‌دار است که به ورزش حرفه‌ای و سنگین بپردازند.
جهانی در پایان خاطرنشان کرد: روزه داری هیچ منافاتی با ورزش حرفه‌ای ندارد، به شرط این که ورزشکار با موکول کردن تمرینات ورزشی خود به ۲ ساعت بعد از افطار بتواند عملکرد و کارایی خود را در حد ایده‌آل نگه دارد.
