تاریخ: 21:26 :: 2020/01/30
منتقدان سینمای ایران برگزیدگان خود را معرفی کردند

سیزدهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینما همراه با معرفی برگزیدگان سینمای ایران در سال جاری، برگزار شد.

سیزدهمین جشن منتقدان سینما امشب پنجشنبه دهم بهمن با حضور هنرمندان، منتقدان و سینماگران در هتل پارسیان انقلاب تهران برگزار شد.

فرزاد حسنی اجرای این مراسم را بر عهده داشت و در ابتدا از جعفر گودرزی دعوت کرد تا درباره سیزدهمین شب منتقدان و نویسندگان سینمای ایران سخن بگوید.

جعفر گودرزی ضمن خوشامدگویی به مهمانان، حوادث تلخ هفته‌های اخیر همچون شهادت سردار سلیمانی، جان باختن هموطنان در سانحه هواپیمایی و کرمان را تسلیت گفت و درباره برگزاری جشن سیزدهم منتقدان بیانیه‌ای را قرائت کرد.

فرزاد حسنی در ادامه با اشاره به گلاره عباسی و راه اندازی طرح «سوینا» برای نابینایان از او دعوت کرد تا در این باره توضیحاتی ارائه کند.

عباسی نیز در سخنانی با تشریح فعالیت‌های خود در حوزه مشکلات نابینایان در برنامه های مرتبط با سوینا بیان کرد: این اتفاق برای خود نابینایان نوعی اشتغالزایی است و من در این مسیر دوستانی پیدا کرده‌ام که بسیار توانا هستند؛ کسانی که نابینا هستند و ما هیچ گاه از آن‌ها استفاده نکرده بودیم.

وی ادامه داد: از طرفی ما فکر کردیم  می‌توانیم با این طرح سینما را برای این عزیزان دسترس‌پذیر کنیم چون عزیزان متخصصی داریم که می توانیم از آن‌ها در حوزه های مختلف بهره بگیریم.

تجلیل از علیرضا زرین‌دست

در ادامه مراسم کلیپی در بزرگداشت علیرضا زرین‌دست فیلمبردار پیشکسوت سینمای ایران پخش شد که در آن چهره‌هایی همچون مسعود کیمیایی، محمدعلی باشه‌آهنگر، هوشنگ گلمکانی و… درباره زرین دست سخن گفتند.

در ادامه جواد طوسی و اسحاق خانزادی روی صحنه آمدند تا آیین تجلیل از علیرضا زرین‌دست برگزار شود.

طوسی در سخنانی گفت: اگر بپذیریم در دوره‌های قبل از موج نو در سینمای ایران قابلیت‌های حرفه‌ای وجود داشته است، حضور تالیفی فیلمبردارانی مثل زرین‌دست، هوشنگ بهارلو و… به درستی در سینمای ما تعریف شده است.

وی ادامه داد: تفاوت بارز زرین‌دست با هم‌نسلانش انعطاف‌پذیری در کار با فیلمسازان مختلف است. شروع کار او را با امیر نادری در نظر بگیرید. ادامه کارش را با کیارستمی می‌بینید. همکاری‌های مداوم او با کیمیایی که نقطه بارز آن‌ها «خط قرمز»، «حکم» و «خون شد» است که سه همکاری متفاوت است.

در ادامه زرین‌دست با تشویق حضار روی سن رفت و گفت: از انجمن منتقدان تشکر می‌کنم که به سال‌ها فعالیت من در سینمای ایران توجه کردند.

وی با اشاره به تاریخ سینما تصریح کرد: پشت صحنه و تاریخ سینما در واقع همین اتفاقات و همین نکوداشت‌ها و همین توجه به کسانی است که در تاریخ سینما تاثیرگذار بوده‌اند. امیدوارم که همه شما بتوانید در تاریخ سینما تاثیر بگذارید.

دیپلم خلاقیت برای سروش صحت

در بخش نخست از اهدای جوایز، محمد متوسلانی و منصور ضابطیان روی سن رفتند. دیپلم افتخار جایزه خلاقیت و استعداد درخشان به سروش صحت برای فیلم «جهان با من برقص» تعلق گرفت.

صحت در سخنانی حین دریافت جایزه خود گفت: خیلی هیجان زده‌ام که این دیپلم افتخار را گرفته‌ام و امیدوارم جهان کمی با ما برقصد!

فرزاد حسنی هم در واکنش گفت: فعلاً که ما با هر ساز جهان می‌رقصیم.

تندیس خلاقیت برای همایون غنی‌زاده

تندیس بهترین خلاقیت و استعداد درخشان به «مسخره باز» به کارگردانی همایون غنی‌زاده رسید.

همایون غنی‌زاده در سخنانی اظهار کرد: از اهالی سینما به خاطر خوشامدگویی به من (که از تئاتر آمده بودم) تشکر می‌کنم. تشکر از علی نصیریان دارم. همچنین از جامعه منتقدان ممنونم.

وی افزود:اثر هنری وقتی خلق می‌شود هنرمند را شیفته خود می‌کند به گونه‌ای که ممکن است معایب آن را نبیند و منتقد باعث می‌شود دیوار مسخ‌شدگی هنرمند فرو بریزد.

اهدای ۳ تندیس برای بهترین دستاورد فنی

در بخش بعدی سیاوش اسعدی و محمود گبرلو برای اهدای جایزه بهترین دستاورد فنی روی سن رفتند و تندیس بهترین دستاورد فنی به محسن نصراللهی برای طراحی صحنه فیلم «سرخپوست» تعلق گرفت.

همچنین دیگر تندیس بهترین دستاورد فنی، به جواد مطوری برای جلوه‌های ویژه فیلم «مسخره باز» تعلق گرفت.

سومین تندیس بهترین دستاورد فنی هم به محسن خیرآبادی، رضا میثاقی و شهاب نجفی برای جلوه‌های بصری فیلم «تختی» رسید.

تندیس بهترین بازیگر مکمل مرد برای علی نصیریان

در بخش بعدی از حبیب اسماعیلی و طهماسب صلح‌جو دعوت شد تا جوایز بازیگر نقش مکمل مرد را اهدا کنند.

تندیس بهترین بازیگر مرد نقش مکمل به علی نصیریان برای فیلم «مسخره باز» تعلق گرفت. نصیریان در جشنواره فیلم فجر هم برای این نقش سیمرغ گرفته بود.

نصیریان در سخنانی کوتاه از انجمن تشکر و به خواندن یک بیت شعر اکتفا کرد: این جایزه و این تندیس خیلی ارزشمند است چون انجمن نویسندگان و منتقدان به نظر من انجمن مهمی در صنف سینماست. سرگشتگی‌ام چه بر سرم آورده است؟/ سر بر تن و دنبالم سرم می‌گردم.

تندیس بهترین موسیقی برای کریستف رضاعی

ستار اورکی و علیرضا غفاری در بخش بعد روی سن رفتند تا جوایز را اهدا کنند. دیپلم افتخار بهترین موسیقی متن به مسعود سخاوت دوست برای فیلم «شبی که ماه کامل شد» رسید که نرگس ابیار کارگردان فیلم به نمایندگی جایزه را دریافت کرد.

آبیار درباره آهنگساز فیلم خود گفت: سخاوت‌دوست نبوغ عجیبی در موسیقی دارد و افتخار می‌کنم سه کار قبلی خود را هم با او کار کرده‌ام.

تندیس بهترین موسیقی متن اما به کریستف رضاعی برای فیلم «ناگهان درخت» تعلق گرفت.

تندیس بهترین تدوین برای بهرام دهقانی

در ادامه مراسم، تندیس بهترین تدوین به بهرام دهقانی برای فیلم «متری شیش و نیم» رسید که سعید روستایی کارگردانی این فیلم، این جایزه را دریافت کرد.

تندیس بهترین فیلمبرداری برای هومن بهمنش

منتقدان سینمای ایران تندیس بهترین فیلمبرداری را هم به هومن بهمنش برای دو فیلم «متری شیش و نیم» و «سرخپوست» اهدا کردند.

بهمنش حین دریافت جایزه خود بیان کرد: خیلی خوشحالم این دو فیلم در کنار هم مورد تایید مهمترین تحلیلگران فیلم قرار گرفت. خوشحالم و ممنون.

وی ادامه داد: از نیما جاویدی هم ممنونم برای همکاری در دو فیلمش «ملبورن» و «سرخپوست».

نکوداشت عباس یاری

در بخش بعدی کلیپی در نکوداشت عباس یاری پخش شد که در آن داریوش مهرجویی، اصغر فرهادی، فاطمه معتمداریا و برخی از منتقدان و سینماگران از فعالیت ها و کارنامه عباس یاری گفتند.

در ادامه علی عباسی تهیه‌کننده باسابقه سینمای ایران و هوشنگ گلمکانی برای تجلیل از عباس یاری روی سن آمدند.

عباسی در سخنانی گفت: خاطرات من از همکاری با عباس یاری کمرنگ است، اما در دو دهه اخیر در شکستگی روحی‌ای که بر من غالب بود، عباس نقش پررنگی داشت. او به انسان روحیه می‌دهد و غم را از انسان پاک می‌کند. می‌دانم در سینما هم این نقش را دارد. در دورانی که هر از گاه آدم‌ها یکدیگر را می‌بینند و غم دیگری را زیاد می‌کنند او هیچ گاه از غم خود نگفت.

گلمکانی نیز در سخنانی تصریح کرد: اگر عباس یاری نبود، مجله فیلم هم وجود نداشت‌ و شاید سرنوشت من هم عوض می‌شد. نقش یاری در زندگی من بسیار مهم بوده است.

سپس عباس یاری روی سن رفت و گفت: زمانی که دوستانم در انجمن منتقدان با من تماس گرفتند، من خیلی کلنجار رفتم چون نمی‌تواستم و ترجیح می‌دادم برای بالا رفتن دوستانم از این پله‌ها دست بزنم.